“Orgaandonatie gaat om leven doorgeven, het moeilijke evenwicht tussen verdriet en hoop”, vertelt professor Neyrinck. “Orgaandonatie grijpt naar iets essentieels, soms vatbaar, vaak met veel open vragen. Donor zijn is de meest ultieme solidaire actie die je als mens kunt stellen. En daarvoor moeten we het grootste respect hebben, én dankbaar zijn. Ook in een wereld waarin transplantatie een belangrijke en levensreddende behandeling is. Om die reden gaan we verder dan louter ons onderzoek waarbij we donororganen kwalitatief beter maken, we ondersteunen nabestaanden ook in hun verwerkingsproces. Zo creëerden we met het fonds bijvoorbeeld een herdenkingsplaats voor de nabestaanden. Die nazorg is voor families heel belangrijk en zelfs cruciaal. Maar er zijn natuurlijk verwachtingen aan beide kanten, en daarvoor proberen we het maximale te doen met ons fonds. Om die verbinding tussen dood en leven zo goed en respectvol mogelijk te maken.”  

“Vandaag missen we nog veel donoren, dus naast de medische uitdagingen in ons onderzoek waarbij we constant focussen op vernieuwing, is er ook een grote nood aan een degelijke detectie van mogelijke donoren”, vertelt professor Neyrinck. “We investeren dan ook intensief in het creëren van bewustwording. En daarom vestigen we met ons fonds niet alleen de aandacht op de medisch-wetenschappelijke uitdagingen, maar ook op de menselijke zorg voor donor en nabestaanden. Alleen op die manier kunnen we meer levens redden met orgaandonatie.”